Ineens is hij er, de herfst. We hebben best lang op hem moeten wachten. De zomer was heerlijk, veel zon, lekkere temperaturen, weinig regen en het duurde en duurde. Je ging bijna denken dat we de herfst zouden overslaan. Maar op de natuur kun je rekenen! Dus ineens, is daar de herfst, in vol ornaat. Harde wind, grijze luchten, vroeg donker, en nat, heel nat. Maar als dan toch even het zonnetje zich laat zien, dan zien we prachtige kleuren, dennenappels en beukennootjes. Mooie paddenstoelen, oh en de helikoptertjes van de Esdoorn die zo prachtig rondtollend neerdalen nadat je ze omhoog hebt gegooid. Maar de herfst is niet alleen mooi en nat. Alles in de natuur heeft zijn functie. Ook de herfst.
Loslaten
De bomen in het bos laten hun bladeren los. Van fris groen, werden ze geel en bruin met hier en daar wat rood. Een prachtige compositie, jammer dat de boom ze loslaat. Maar het loslaten is niet voor niets. Loslaten is niet hetzelfde als vergeten. De boom laat haar blad vallen, dat ligt als een deken op de natte grond. Door de regen verteert het blad en transformeert in voeding. Voeding voor de boom waar ze vanaf viel. Ook de zaden zijn gevallen, deze zullen in het voorjaar weer ontkiemen. Maar eerst is er een tijd van rust.
Onze eigen herfst
Zo is het ook in ons eigen leven. We mogen terugkijken op het afgelopen jaar. Wat kunnen we loslaten? Waar kunnen we afscheid van nemen, zonder het te hoeven vergeten? Wat laten we even rusten, zodat het straks in de lente kan gaan ontkiemen? De herfst is een voorbereiding op de winter. Een tijd van reflecteren. Leren van wat goed is gegaan en afscheid nemen van wat we niet meer nodig hebben. Zodat we straks met een gerust hart kunnen rusten in de winter. Want rust, dat hebben we ook nodig. En als je nog vol zorgen zit, is het lastig rusten.
Nieuwe plannen en ideeën
Zelf vind ik dat ook nog wel eens lastig, ik wil vaak te snel en loop dan te hard van stapel. Maar het is goed om naar de spiegel van de natuur te kijken. Ik kijk terug op een bewogen jaar, ik heb veel los te laten maar zal nooit vergeten! Ik weet wat ik zal meenemen en ik weet wat ik zal loslaten. Het geeft me rust en ruimte. Zo kan ik met een goed gevoel de winter in. En ik weet dat in die winter de zaden zullen beginnen te ontkiemen. Zodat ik straks in de lente met frisse nieuwe energie mijn plannen kan oppakken en uitvoeren. En ondertussen geniet ik van de herfstwandelingen, van al het moois van de natuur, van het stampen in de plassen met mijn kleinzoon, van het baggeren door de modder met mijn honden. De herfst is goed!
